Herfst boven de waslijn

Gisterenmorgen hing ik de was op. Zoiets gewoons, handdoeken, een hoeslaken, sokken. Ik stond daar met knijpers in mijn hand en opeens zag hoe mooi de Oude Eik was, badend in gloed van de laagstaande zon. 

Ik liep naar binnen en pakte mijn camera. Als je goed kijkt, zie je hoog in de takken een eksternest, hetzelfde waar ik eerder over schreef in Bob heeft dagdienst (check foto 4 in die post).

Eksters bouwen soms twee nesten: één als afleiding, één als echt thuis. In onze eik bleef het nest leeg en eerlijk gezegd vond ik dat niet erg. Jonge eksters schreeuwen de hele dag en dan heb ik toch echt liever een merel of een mees. Het nest wordt steeds meer zichtbaar nu de bladeren afvallen

Zo jammer dat ik die speciale gloed niet kon vangen met mijn lens. Het was nòg mooier, dat bladergoud. En bij elke windvlaag dwarrelden nieuw blad naar beneden.

We hebben twee eiken naast ons huis. Zelfde soort, dezelfde zon. Maar de één is elk najaar weer de snelle uitkleder, terwijl de ander denkt: "Ik ben nog niet zover, ik hou mijn blaadjes nog even." Bomen hebben blijkbaar ook hun eigen karakter.

En terwijl ik daar stond te fotograferen, zag ik ineens het glaasje staan. Toonbeeld van mijn vergetenachtigheid. In de zomer dronk ik het leeg, zette het even neer naast de muur en vergat het.

Nu staat het er nog steeds, gevuld met gratis hemelwater en gouden eikenblaadjes. Een soort mini-seizoentje in een glas. Ik ruim het niet op. Ik wil weten wat er gebeurt als je herfst lang genoeg laat rondpruttelen in een glaasje. 

In de winter kom ik opnieuw inspecteren. Voor de wetenschap. En de lol 😃

Mijn was kreeg ik niet helemaal droog. Wel bijna. Het was weken te vochtig geweest om buiten te drogen, dus deze waslijn-sessie voelde als een kleine overwinning die ik natuurlijk even moest documenteren.

Droog jij je was wel eens buiten?

Een dag later. De was ligt hier te wachten tot ik me verantwoordelijk genoeg voel om het op te vouwen. Dat moment komt zo. Eerst een punt achter deze blogpost zetten, daarna even koffie, dan misschien een ommetje, en wie weet kom ik iets moois tegen onderweg. Kan maar zo.

🍂 Heb je weleens iets geknutseld met bladeren?
🐦 Welke vogels zie jij het meest in dit seizoen? Ik zag ganzen in een V

... en doe mee met de Huisvlijt Linkparty

Nu is het bos op z'n mooist!

Vandaag liep ik door het bos. Alles was goud.

Ik keek omhoog en zag de bladeren vallen: rood, bruin, en alles ertussen.
Gewoon stilstaan op het bospad, om je heen kijken, ademen. 

Prachtig!

En ik had geluk: de zon scheen.

Moet je kijken hoe mooi,

daar krijg je echt een herfstgevoel van.

Deze foto's komen van mijn grote camera. Ik test dingen uit omdat ik mijn toestel beter wil leren kennen. Ik kom er nu achter dat ik het niet helemaal goed gedaan hebben. Ik zie de "korrels" zo goed en mijn man zegt dat ik dan de ISO moet verlagen of verhogen

Ik vergat al weer wat hij zei.

Maar leuk vond ik het wel.

Ik was al een poosje niet in dit gedeelte van het bos geweest.
En als er wat tijd tussen zit, zie je pas hoe snel de bladeren verkleuren.
Wil je het bos op zijn mooist zien, dan weet je het,
Nu is de tijd

Maarja, dat zeg ik elk nieuw seizoen.

Zelfs in de winter

😊

Vier dingen uit oktober 2025

O… wow, ja hoor het is al november!

Ik kijk terug op oktober en ik filter er vier simpele dingetjes uit. Omdat ik me zo blij voel met de leuke kleine dingen die het grote leven zachter maken. 

1. Iets waar ik van genoten heb

Onze tien dagen vakantie op de Veluwe.
De eerste dagen zon en blauwe lucht, daarna regen en mist: typisch Nederland.
We gingen naar de waterval bij Loenen terwijl het regende.
Zonder gedoe, zonder wachten op beter weer.
Gewoon de regen in, samen.

2. Iets dat goed ging

Ik nam een abonnement op de dierentuin.
Elke keer kies ik één dier dat ik vooraf bestudeer. Mijn eigen kleine studieproject.

De eerste keer was dat de rode ibis, de tweede keer de bruine beren.
Onderweg kijk ik natuurlijk ook naar andere dieren, je bent er toch.
Maar één dier heeft de hoofdrol; de rest zijn een soort van meelopers.

Zoals deze twee

Een dierentuin is nét iets anders dan het bos. Ik loop er bij elkaar ongeveer 4 km, en ik wil graag naar de 5. Rustig opbouwen, en genieten. Het bezoeken van de dierentuin ging al twee keer goed.

3. Iets wat ik heb geleerd

Dat ik boeken niet te snel moet verkopen.
Ik kocht Winteren terug, blijkbaar hoort dat boek toch echt bij mij.
Conclusie: minimalisme is mooi, maar soms is een boek gewoon familie.

Ik gebruikte een citaat uit dit boek in mijn blog in 2022: De zon gaat echt weer schijnen hoor Die ga ik zelf nog een keer lezen of het hetzelfde voelt als toen.

Plus, ik leerde in oktober koffie zetten op de ouderwetse manier.
Daar heb ik een fotootje van. Ik kocht er een koffiepotje voor op Vinted.

4. Iets wat ik kon loslaten

30 oktober, de geboortedag van mijn vader.
Ik wilde één herinnering koesteren, een mooie.

Er is een foto van mij als kind op de rug van een ezel, met mijn vader naast me.
Ik was bang, maar ik durfde omdat hij meeliep.

Dus ging ik naar de dierentuin op de geboortedag van mijn vader
Ik liep naar de ezeltjes, bleef even staan, keek, en maakte een foto.
Niet precies dezelfde plek, niet dezelfde ezel, maar veel warmte in mijn gedachten.

Even glimlachen, een oude herinnering koesteren.
Soms is dat genoeg om het zware van zo'n dag eventjes los te laten.

En zo sluit ik oktober af. Het is bijna vijf uur; de zon schuift naar de rand van de dag. Ze gaat bijna onder. Straks eten we patatjes, een simpel en fijn ritueel voor de zaterdag.

😍 Wat heb jij in oktober geleerd, losgelaten of van genoten? Wat ging er goed

Taaie types, die Rudbeckia’s

Gisteren wandelde ik langs dit een bankje, waar een paar bloemen. Geen idee of het een tuin was, of gewoon een vergeten hoekje langs de weg. Ik móest even stoppen en een foto maken. 

Wat mooi — zo eind oktober!

Volgens mij is dit gele zonnehoed (Rudbeckia). Taaie types: ze kunnen tegen wind en regen, en blijven gewoon bloeien zolang het niet vriest. 

 

Nu ik dit schrijf, regent het hard en de lucht heeft de kleur van mijn ochtendpap (boekweit). Daarom deel ik vandaag foto's van deze vrolijke zonnetjes. Ik zou wel terug willen naar dat plekje, om te zien hoe ze nu staan te stralen in de regen. 

Ken jij deze bloem? Of liep jij ook weleens zomaar ergens tegen een bloem-verrassing aan?

6 tips tegen winterslaap

Zodra de herfst begint, lijkt iedereen tegelijk binnen te kruipen.
Kaarsjes aan, dekentjes, soep op het vuur — en ik doe vrolijk mee hoor.
Maar ergens knaagt het: moet ik nu automatisch inkeer-modus omdat de zon wat lager hangt en iedereen ineens naar binnen wil?

Gouddraad, een kastanje en kinderhanden vol geduld.
Mijn zoon, lang geleden 👇

Ik merk dat ik juist behoefte heb aan het tegenovergestelde van de inkeer-modus.
Niet nóg meer introspectie, maar een beetje extravectie.
Dat woord heb ik net zelf bedacht 😉

Ik zocht wat tips om het anders te doen,
om wakker te blijven en niet net als de lieveheersbeestjes in winterslaap te gaan (zie foto) En ik schrijf ze hier, zodat ik er later nog eens naar kan kijken.

6 leuke tips tégen winterslaap

1. Richt je blik naar buiten.
De dagen zijn even lang als in juli, alleen het licht valt anders.
Dus ik probeer nieuwe wandelroutes, onbekende plekken — soms gewoon een ander park, met een andere bankje om pauze te houden.

2. Laat iets ontvlammen.
De herfst hoeft geen tijd van ‘uitdoven’ te zijn. Begin iets nieuws, hoe klein ook.
Ik nam een abonnement op de dierentuin. En leer Grieks via zo’n simpele app,
omdat het leuk is om iets te blijven proberen.

3. Zoek verbinding op jouw manier.
Waar iedereen roept: “ik keer naar binnen in de herfst,” denk ik: ik ga meedoen aan iets wat je samen doet. Ik zou echte brieven willen schrijven met iemand over de natuur — over hoe het seizoen eruitziet in haar omgeving en hier bij mij, op de Utrechtse Heuvelrug. 

Zoals in het boek De onstervelijke nachtegalen, een brievendagboek tussen twee natuurliefhebbers. 

Dat lijkt me mooi: schrijven over wat je buiten ziet, en merken hoe verschillend én gelijk het is, op twee plekken tegelijk.

4. Speel een beetje.
Niet alles hoeft nut te hebben.
Doe eens iets alleen omdat je het leuk vindt.

“It is a happy talent to know how to play.” — Ralph Waldo Emerson

5. Leg een kleine wintervoorraad aan.
Als de avonden langer worden, helpt het om iets achter de hand te hebben.
Verhalen, boeken, muziek — dingen waar je naar kunt grijpen. Een mooi boek op de stapel voelt voor mij als een kaars die wacht om aangestoken te worden. Lezen verlicht mijn kleine wereld.

“Reading is going somewhere without moving your feet.”  Jhumpa Lahiri

6. Blijf wakker.
In de herfst keren veel mensen naar binnen, maar dat doe ik van nature al genoeg.
Voor mezelf dus deze laatste tip: zet iets op scherp: mijn aandacht, mijn nieuwsgierigheid, mijn humor. Zodat ik voel dat ik er nog ben.

Dus doorgaan met bloggen 😍

De dagen lijken korter omdat de zon eerder ondergaat, ja.
Daar ontkom ik niet aan, maar ik probeer er serieus wat van te maken.
Daarom schreef ik deze tips voor mezelf. En jaaaa, kaarsjes horen er helemaal bij. 

Hoe beleef jij dit seizoen, waar jij woont?

Een week vol bladeren, beesten en boeken

Mijn fotogalerij vertelt meer dan mijn agenda.

Als ik door mijn foto’s blader, zie ik hoe mijn week ging. De rode ibissen springen eruit. Zie je de jonkies die om eten vragen? Ze tikten met hun snavels tegen die van hun moeder: luidruchtig, onvermoeibaar. Schreeuwen! Ik maakte natuurlijk véél te veel foto’s. Grapje. Het waren er maar drieenzestig.

Op de tweede foto staat in het Nederlands: veren poetsen.

Dierentuin
Dat was in de dierentuin, waar ik sinds kort een abonnement heb. Lang over getwijfeld — doen of niet doen? Uiteindelijk dacht ik: ach, waarom niet. Nu kan ik zomaar op een doordeweekse dag tussen de leeuwen en flamingo’s lopen. Dat alleen al maakt me blij.

Diamondpainting
Ergens daartussen: mijn diamondpainting-kerstkaarten. Gepriegel van jewelste, maar het soort waar je rustig van wordt. Alsof je mindfulness beoefent met glitters. En de kaarten zijn zó leuk dat ik mezelf bijna post wil sturen. 

Soms, als ik onderprikkeld ben, een beetje melancholisch of nare gedachten heb, ga ik bewust diamondpainten. Dan zet ik een muziekje op, adem wat dieper, en laat mijn handen de rest doen. Het werkt. Altijd.

Ssssst… ik heb niet gezegd dat het verslavend is, hoor.
Wie wil er een kerstkaart? 🎄✨

Kringloop 
Deze week bracht ik heel bewust de kringloop een bezoekje. Ik zocht een ouderwets koffiemolentje, met dat gezellige krak-krak-geluid. Geen molentje gevonden, wel een vintage paddenstoelenboekje uit mijn jeugd. Helemaal blij mee, nu heb ik geen paddenstoelen-app meer nodig. Gewoon even bladeren in mijn boekje, klaar.

That thrift shop moment: you find a childhood book — and there it is, the mushroom from this morning. The fungus ID app can wait

Van alles 
Tussen mijn foto’s: een vilten egeltje bij een paddenstoel, een paarse amethistzwam, kaarslicht omdat het zo vroeg donker wordt, egeltjes-koffie bij mijn laptop. 

Herfst, overal herfst
En overal herfst — op straat, op mijn foto’s, eh... in mijn hoofd. In het bos natuurlijk, maar ook in mijn tas (bladeren!), in mijn jaszak (kastanjes!) en zelfs in mijn haar (één hardnekkig eikenblaadje dat mee naar huis ging).

Bladeren, beesten en boeken — meer heb ik niet nodig om een beetje blij te zijn in oktober.

Bos is zo belangrijk voor me
Na een dag vol hyperfocus (= studie) moest ik eruit. Dus trok ik het bos in. De lucht rook zo lekker naar hars en vochtige aarde, ik vond het heerlijk om daar te zijn en te voelen hoe alles van binnen weer in balans kwam.

Ik zag slapende lieveheersbeestjes. Daar ga ik vaak naar op zoek in het najaar. "Er is zoveel moois te zien in het bos!" Dat is tegelijk de Nederlandse tekst op de vrolijke zwammen-foto hieronder.

Ik ben tevreden!
Misschien was het geen spectaculaire week, maar wel eentje met kleur, geur, diamantjes en evenwicht. Een week hoeft niet groots te zijn — als er maar een egel, een paarse paddenstoel en een beetje rust in zit. En een paar goeie gesprekken. Die waren er ook.

Ooooh, en nog iets: ik ben besmet met het leesvirus!!! Twee boeken uit. Help. 😂

Hoe kijk jij terug op de week die achter je ligt

Katjes in oktober?

Ik liep in mijn pyjama een rondje om het vakantiehuis (op vakantie mag dat ineens, niemand die zegt: “Moet jij niet aankleden?”)

Hoe vang ik de herfst?
Ik ging op jacht naar mooie plaatjes en dacht: hoe vang ik de herfst met mijn lens? Ik maakte allerlei foto’s van bladeren die hun best deden om zo mooi mogelijk naar hun einde toe te groeien.

Hazelaar-katjes!

En opeens zag ik het: een katje aan de hazelaar.
En nog één.
En nog één.

In oktober hè!

Ik bleef staan, raakte voorzichtig zo'n katje aan met mijn vinger. Het voelde super-stevig.
Vreemd, dacht ik. Dat hoort toch (nog) niet? Is dit een foutje van de natuur? Ik liep verder en fotografeerde een graspriet, gebogen onder regendruppels. Maar draaide me toch weer om naar de hazelaar en schoot nòg wat foto's van de katjes.

Foutje?
Het begon te miezeren en ik kreeg zin in koffie. Gauw naar binnen. “Je raadt nooit wat ik zag,” zei ik tegen mijn man toen we samen op de bank zaten. “De hazelaar bloeit al.”

Hij lachte. “Foutje zeker.” Ik pakte mijn telefoon. “Ik google even hoe het zit met die katjes,” zei ik, en surfde weg het wereldwijde web op.

Wat ik ontdekte?

Wow! Het hoort gewoon zo. Geen vergissing! De hazelaar maakt zijn bloemen al in de herfst en laat ze rustig hangen tot eind januari, februari. 

Ik zei het, en hij lachte opnieuw. “Dus geen foutje in de natuur?”
“Nee,” zei ik. “Het is gewoon altijd zo. Wij wisten het alleen niet.”
We dronken koffie en kletsen wat.

Ik keek vanaf mijn plekje naar de boom en dacht: misschien is dat wel de les van de herfst; dat iets nieuws soms al groeit, terwijl wij nog denken dat het voorbij is. 

Wat je op mijn blog ziet
De mannelijke katjes van de hazelaar (Corylus avellana).
In de lente verspreiden ze stuifmeel, maar het grappige is: ze worden al in de late zomer of vroege herfst gevormd! Ze zitten nu nog dicht opgerold, zodat ze de winter kunnen doorstaan.

De hazelaar loopt dus altijd een seizoen voor. 😉

Staat er bij jou ergens een hazelaar — en heb je die vroege katjes al eens gezien?

---

Linking to Huisvlijt Linkparty en Sweet Tea & Friend's