Happy Gewone Dinsdag

 Wat heb ik vanmorgen genoten van het buitenzijn! 

👉 Vandaag gebruik ik een paar vragen uit het dagboek van Sandra en tussendoor deel ik wat foto's van mijn ochtendwandeling. Dan kun je zien hoe mooi ik het vond.

1. Waar kijk je het meest naar uit deze week?

Het meest? Het meest? Ik weet het niet. Ik hou gewoon van de mix tussen inspanning, ontspanning. Schrijfwerk kost veel tijd en energie, daarom zie ik uit naar rustige momentjes: als beloning. Maar ook om weer nieuwe energie op te toen.

2. Waar ben je op dit moment?

In de voorkamer. De gordijnen heb ik dichtgetrokken. Ik zit in de stoel die ooit van mijn vader was. Als ik mijn ogen dicht doe, zie ik hem in gedachten zitten...

Maar ik houd mijn ogen open hoor 💙💖

3. Ik denk na over...

Over deze blog. Dat ik heel vaak wil beginnen, na een wandeling als ik iets moois gezien heb, maar het dan niet doe. Waarom eigenlijk niet? Ik denk zelf dat het komt omdat ik nu meer doelgericht bezig ben met m'n het schrijven van mijn nieuwe boek. 

Doelgericht zijn, kost wat moeite, ik moet steeds maar "nee" zeggen tegen dingen die gemakkelijker zijn, of dingen die me een boost zouden kunnen geven (maar ik weet nu dat die dingen me juist tegen zouden werken) Uit: Het dopamine effect

4. Wat was het hoogtepunt van vorige week?

Met dochter naar bostuin, zie vorig bericht. Kletsen met zoons, koffie met mijn man en nog veel meer. Voor mij: het wonder van het gewone.

5. Op het menu?

Vandaag maakte ik een hartige taart. Gisteren een Hollandse maaltijd: boontjes, worstels, gebakken aardappelen en kibbeling. Morgen Italiaans, donderdag een recept uit Duitsland.

Kibbeling is een populaire Nederlandse snack van stukjes witvis, meestal kabeljauw, die worden gefrituurd in een beslag. Oorspronkelijk werd het gemaakt van overgebleven delen van de vangst, maar tegenwoordig is het een geliefd "streetfood", vaak geserveerd met knoflook- of tartaarsaus.

👉 English recipe: Kibbeling

6. Wat staat er op je weekprogramma?

Schrijven, onderzoek, huishouden, kom op... die ramen maken zichzelf niet schoon, ik wil een paar bloembollen in de grond stoppen. En ik oefen me in slow life, slow walk. Niet voor niks, dat doe ik omdat ik anders over mezelf heen ga en overprikkeld raak. Dus op de rem trappen staat ook op mijn weekprogramma.

“Slowing down isn’t about protesting work. It’s instead about finding a better way to do it.” Cal Newport

7. Welk boek of artikel/blog wil je deze week graag lezen?

Ik heb een stapeltje boeken liggen over digitaal minimalisme. Wil je de titels weten, dan zal ik ze noemen. Daarnaast vroeg mijn zoon of ik een bepaalde podcast wilde luisteren over voeding. Dat wil ik deze week doen.

8. Als ik terugkijk op de afgelopen week, wat zeg ik dan tegen mezelf?

Leef nog ietsje langzamer.

9. Zou je meer blogs willen lezen? 

Ja, ik ben dol op blogs, maar ik denk dat het beter is dat ik een paar uur vastzet voor mezelf waarop ik andermans blogs mag lezen. Anders neem ik er de tijd niet voor. En dat vind ik zo jammer.

10. Hoe voel ik me?

Hoe ik me voel? Dat hangt ervan af of ik net wakker ben of koffie heb gehad!

11. Mijn simpele genoegen?

Lezen!

12. Heeft iets kleins of alledaags je dagen opgefleurd?

De zonnebloem bloeit, hij staat voor het raam. Dus ik heb een eigen zonnetje voor grijze dagen.

When I went out to work today and looked a tall sunflower in the face, it smiled at me with all of its seeds. Vladimir Nabokov

13. Bijbelachtig iets?

Deze week denk ik na, studeer ik op een stukje uit Psalm 32: "U bent mijn schuilplaats, U beschermt mij voor benauwdheid, U omringt mij met vrolijke gezangen van bevrijding. "

14. Vensterbankgeluk en tuinlessen?

Zo zielig, mijn maancactus kreeg 2 bloemen maar kort voor de bloei vielen ze eraf. Wat deed ik verkeerd? Ik deel er geen foto van want ik vind het echt jammer. 

15: In mijn knutselmand

Ik ben bezig aan 2 sjaals en ik brei handschoenen zonder vingers; ze worden zo leuk. Daarnaast ben ik bezig aan een mooie diamondpaining. Ik wissel het af: diamondpaining en breien.

Knitting is very conducive to thought. It is nice to knit a while, put down the needles, write a while, then take up the sock again. Dorothy Day

16. Wat zie ik als ik naar buiten kijk?

Duisternis

17. Iets bijzonders wat betreft het weer in Nederland?

Vanaf donderdag is het tijd voor de ‘volle superjachtmaan’, de grootste en helderste maan van 2024. Dit fenomeen volgt na de oogstmaan en bood vroeger jagers extra licht om in de lege velden op zoek te gaan naar prooi.

18. Iets van je camera

Dit is de laatste foto van mijn foto-verhaal op mijn Insta. Ik vind het heel leuk om een verhaal te maken met tekst er op. Mijn account is: foto.rieth

🍄 Welkom om me te volgen, de seizoenen door.

19. Van mijn scheurkalender?

Houding is het kleine ding dat verschil maakt. Winston Churchill

---

 
♥ Vond je deze vraag en antwoord blog (Q&A) leuk? Kies dan een vraag die je bij je past en beantwoord die in een commentaartje.

Doe ook mee met de Linkparty van Huisvlijt

Herfst-gelukjes in 't Pinetum

Zie je de modder op de foto hierinder; ik vond het een beetje eng en voor het eerst dacht ik: ik wil een fietshelm. Gelukkig kwam ik veilig aan op de plek van mijn bestemming: Pinetum de Dennenhorst. 

Leuk afspraakje

Ik had daar afspraakje met mijn jongste dochter. Zij was net iets eerder dan ik en stond al te wachten bij haar fiets.

Miezer en een eekhoorn
Het miezerde af en toe een beetje maar eigenlijk maakt zoiets niet uit, die kleine druppels. We kletsen en slenterden door de bostuin. Trouwens, het eerste wat we zagen was een grappige roodbruine eekhoorn. we waren te verrast om een foto te maken.

Witlofboom
We zagen een boom vol kleine witlofjes: middelste foto hieronder. Niet echt maar het lijkt wel wel op toch?

Het lijkt wel een sprookjestuin
Het rook er heerlijk. De bostuin (6 hectare) staat vol met allerlei coniferen met verschillende groeivormen en ook nog eens verschillende kleuren groen. Ik hou ervan. 

💚 Mijn dochter zei dat het net een sprookjestuin leek.

Lunchen in de bostuin

We hadden onze lunch bij ons en aten die midden in de bostuin op, bij de houten picknicktafel. Geen prikkels. Alleen wij tweetjes en de natuur. Ik voelde me een geluksvogel. 

Enorme paddenstoel

Later wandelden we nog een rondje en nog een rondje. Kijk naar die enorme paddenstoel. Dochter maakte een foto van me, tot hoe hoog hij kwam naast mijn been. Enorm! 

👉 De naam: grote parasolzwam

Hoe dit, hoe dat, wat gebeurt er als...

We deden ook wel een beetje onderzoekerig: hoe ziet een kegel er van binnen uit, hoe kruipt een slak over een paddenstoel. Wat gebeurd er als je aan de boom vol druppels schudt (zie korte video op het eind).

Een uitje hoef niet lang te duren. 

Het maakt dat je je minder somber voelt, in de herfst.

Mooie quote

Het is nu al weer 10 dagen geleden maar als ik de foto's zie, voel ik nog steeds hoe leuk het was. En eigenlijk hoe eenvoudig. Ik kwam deze qoute tegen en die past er bij: 

Sometimes we should express our gratitude for the small and simple things like the scent of the rain, the taste of your favorite food, or the sound of a loved one's voice.

 

Naar huis fietsen

En toen was het tijd om naar huis te gaan. We reden hetzelfde modderpad terug en het was fijn om daar niet alleen te fietsen, maar met z'n tweetjes want de omgeving is erg eenzaam. Er staan maar een paar huizen.

👋 Dag Pinetum, we komen graag nog een keertje terug! 

Op de foto hieronder staat in het Nederlands: Naar huis fietsen. We kamen een grappig hooiberg-gebouwtje tegen. Daar kon je ijs kopen maar dat deden we niet want het was niet zo warm. Dat zie je wel aan de dikke jas van mijn dochter.

Korte video
Als laatste een korte video van mijn dochter die aan een boompje schudt. Jamergenoeg een vrij wazig filmpje maar het geeft je een idee van de blijheid van het moment.

 

Wat was het meest leuke moment van jouw week?

Pompoenpraat

Zo’n klein slakje 🐌 en zo’n grote pompoen. Daar stapte ik voor van mijn fiets. Ja, de herfst is mijn seizoen: net of ik wakker word uit mijn zomerslaap 🎃🚴‍♀️🙃

Dit is zo'n leuk weggetje! Er staan wat boederijen langs en het roept de herinnering op aan het dorp waar ik gewoond heb als tiener.

🎃 Pompoen Praat!

Over de pompoenen: wat doen jullie met pompoenen? Hebben jullie tips of leuke herinneringen over het gebruik van pompoenen in gerechten of decoraties? 

Seizoens-Tip
Dit is mijn seizoens-tip: neem tijd om stil te staan ⏳ bij de kleine wonderen, zoals dat slakje 🐌 op de grote pompoen 🎃!

Mijn week in een notendop

👀 Is de week alweer voorbij? De avond is gevallen, buiten is het donker. Ik zit in de stoel en ben van plan om een kort stukje te schrijven, gewoon even een moment voor mezelf.

Ik zoek juiste ritme

Omdat ik aan een nieuw boek werk, plak ik wat minder plaatjes in deze blog. Ik zoek nog naar het juiste ritme en wil vaak meer dan ik aankan. Maar hier ben ik dan. Voor nu deel ik een bosfoto van mijn vrijdagse wandeling—het waaide flink 🍃 en de weg lag vol beukennootjes. 

Een reus van een zwam
Vandaag zag ik een reuzenzwam, zo groot had ik er nog nooit een gezien. Ik kon het niet laten om een stukje af te snijden en te kijken hoe hij van onderen uitzag. Geen lamellen dit keer, maar een gladde structuur. Aan het eind van deze blog deel ik een filmpje.

Collage van mijn week
Nu neem ik je mee door mijn week in een notedop—gevangen in een collage.

9 willekeurige foto's van deze week

1. Ik kreeg in het weekend prachtig oorbellen van mijn man. Hij koos ze met zorg uit. Zie je het blauw? Dat is lapis lazuli, mijn lievelings halfedelsteen. Ik ben er blij mee maar ik durg ze og niet zo goed buitenshuis te dragen. Zo bang dat ik er eentje verlies.
2. Een foto uit Tunesië. Mijn zoon ging een weekje op vakantie en stuurde een paar kiekjes. Wat een andere continent en architectuur. Gelukkig kwam hij weer veilig terug: overstappen in Parijs, daarna doorvliegen naar Amsterdam. Dankbaar dat hij weer gewon hier is.
3. Ik maakte diverse diaondpaintings af Kleinere werkje voordat ik aan een grotere begon.
4. De helft van mij. Ik zit op een houten vlonder in de zon. Na het schrijven zit mijn hoofd zo vol en kan ik mijn hyperfocus maar moeilijk loslaten, daarom ga ik er een uurtje uit. Met een rugtas, koffie en een boek. Ik had geluk, de zon scheen.
5. Ik probeerde een nieuw recept. Ze vonden het lekker: ei, zalm en nog meer.
6. Cactus krijgt bloemen. Ik wacht al 3 weken en heb bijna geen geduld meer, haha
7. Ik zag deze mooie russula. Niet alleen deze maar nog veel meer zwammen. Dat komt vast omdat het zo vochtig is in het bos op dit moment.
8. De zonnebloem. Ik had zonnebloemen in de tuin. Maar op een dag kwamen er twee tieners langs het huis lopen, en eentje rukte mijn zonnebloem uit de tuin en nam hem mee. Ze braken de kop eraf en gooiden de rest op het trottoir. Daar zaten og knoppen aan. En die staan nu in een vaas. Ik vond het zo erg, dat ze mijn zonnebloem eruittrokken. Ik durfde er ook niks van te zeggen, tegenwoordig weet je niet wat ze dan doen. En het leek alsof ze een beetje dronken waren.
9. Mijn man bracht kastanjes mee. Ik helemaal happy. Het zijn de eersten. In het bos zag ik eikels en beukennootjes. Geen kastanjes.

Paddenstoelen Collage

Omdat ik zo enthousiast ben over de paddenstoelen deel ik nog wat foto's van de mooierds die ik zag. Wacht ik maak er ook een collage van, anders wordt de blog te lang.

🍄 Ken jij de namen?

Heb jij paddenstoelen gezien?

Nu ben ik al weer aan het eind van mijn blog gekomen. Ik zou het leuk vinden als je deelde of je ook al paddenstoelen gezien hebt. Of iets anders, dat past bij het seizoen in jouw land, omgeving.

Aflsuiten met herfstboeket en video

Ik sluit af met een herfstboeketje,  en de video dat ik een stukje van de reuzenzwam af snij. Hoe zag de onderkant van de reuzenzwam eruit? 

Lees ook deze blog. Deze blog moest in oktober verschijnen, maar oeps! Ik heb hem in het verleden geplaatst. Beter opletten volgende keer! 😅

Tot  de volgende keer 👋

Beleef de Herfst

Ik leef er langzaam naar toe!

Jij?

De winter is een ets, de lente een aquarel, de zomer een olieverfschilderij en herfst is een mozaïek van al deze. Stanley Horowitz

De Zon Uitzwaaien

Ik ben niet altijd in de mood om te schrijven, maar als ik iets leuks meemaak, denk ik vaak: “Dat moet op mijn blog!” Zoals die keer dat we de zon uit gingen zwaaien. 

Benieuwd naar wat er toen gebeurde? Lees snel verder!

We genoten van het spektakel van kleuren in de lucht en toen wees mijn man opeens naar het pad en zei: "Kijk, een hagedis!" Ik lachte en zei: "Nee joh, dat is gewoon een takje." Maar hij bleef volhouden.

Tot mijn verrassing had hij gelijk – er zat inderdaad een beestje! In eerste instantie dachten we dat het een hagedis was, maar op mijn Instagram zeiden mensen dat het meer leek op een kleine watersalamander.

Bijzonder, hè? We hebben het diertje niet meegenomen, maar voorzichtig in het gras naast de sloot gezet. Hij verstopte zich meteen.

De zon zakte verder en verder, als een enorme, rode bol die langzaam achter de horizon verdween, vastberaden om de mensen in Japan wakker te maken. We liepen nog een kilometer of twee en zagen de eerste sterren verschijnen. Toen was het tijd om weer in de auto te stappen en naar huis te gaan.

Soms zit het geluk in de kleine dingen. Dit was zo'n moment. Wat was jouw mini-avontuur waar je blij van werd? Deel het met me!

Ganzen in Mini V: Vorst of Geen Vorst?

Deze blog moest in oktober verschijnen, maar oeps! 🙈 Ik heb hem in het verleden geplaatst. 🤦‍♀️ Tja, beter opletten volgende keer! 😅

Ik hoorde ze voordat ik ze zag ze en richtte mijn lens op hen: klikkerdeklik. Voor altijd vastgelegd. Wat zijn ze mooi. Vroeger zijn mijn moeder: als de ganzen in een V vliegen dan komt er vorst.

Waar of niet waar?

Of dat waar is lees je onder de foto's.

Ik vond een weerspreuk

Ik geloof niet echt dat er meteen vorst aankomt als je ganzen in een V ziet vliegen. Zeker niet in september of oktober! Maar ja, op het wereldwijde web kwam wel deze oude weerspreuk tegen:

Wilde ganzen in een V, brengen vorst en vriesweer mee.

Mini V, valt mee.
Dus misschien had mijn moeder toch gelijk!  Al moet ik zeggen, op mijn foto's vormen ze meer een mini-V. dus voorlopig hoeven we ons geen zorgen te maken. Ganzen vertrekken pas als ze echt honger krijgen en de grond zo bevroren is dat ze hun ontbijt niet meer kunnen vinden. 

Geluid van de ganzen brengen me terug

Op de een of andere manier brengt het geluid van die ganzen me altijd terug naar mijn jeugd. Daar stond ik dan, midden in het weiland, tussen de koeienvlaaien (wat een plek), met mijn hoofd in mijn nek, smekend om een flinke portie winterkou. Want ja, hoe kouder, hoe beter—eindelijk schaatsen! 

🌲🐤🐔🐄🐵🐶 Heb jij ook een natuurgeluid dat je terugbrengt naar je kinderjaren?