Leuk: een minibos!

Maandag moest ik al vroeg naar mijn diëtiste. Daarna fietste ik door naar een wijk in mijn dorp, waar zich ergens een tiny forest moest bevinden. Ik appte mijn zus even om te vragen waar het precies was. Zij woont er namelijk heel dichtbij. En zij wees me de weg.

Mooi dorp
Wat woon ik toch in een mooi dorp! Veenendaal heeft officieel geen stadsrechten maar voelt wel als een stad. De foto hieronder is een plaatje van "stad in de stad". Het is een bijzonder deel van de wijk Petenbos, een stedenbouwkundig plan waarbij de woningen ontworpen zijn als gebouwen van een (moderne) middeleeuwse stad.

• Petenbos - West

Het Petenbosje

Het Petenbosje draagt bij aan het avontuur en plezier wat kinderen beleven als ze op ontdekkingstocht gaan in de natuur. Volgens Facebook is het al echt een ondoordringbaar bosje geworden! Met paadjes van kinderen, insecten, holletjes van muizen, allerlei planten, bessen en zaden.

Herfstbladeren

Ik genoot van de dauwdruppels op de herfstbladeren. Schitterend! Ik zal wat foto's van verschillende bladeren laten zien. En de bloem. Want ik ontdekte een bloeiende plant!

1. Groot kaasjeskruid
2. Eenstijlige meidoorn
3. Amerikaanse vogelkers
4. Amerikaanse meidoorn
5. Haagbeuk

Wat een wonderlijke wereld!

Ik hou ervan. Al die verschillende blaadjes, de kleuren, de randjes. Wat een wonderlijke wereld: de wereld van de planten en de bomen. 

Een Tiny Forest® is een dichtbegroeid, inheems bos ter grootte van een tennisbaan. Dit bos is niet alleen een prettige plek voor vlinders, vogels, bijen en kleine zoogdieren, maar ook voor mensen. Kinderen leren in het buitenlokaal over de Nederlandse natuur en buurtbewoners ontmoeten elkaar op een prettige en gezonde plek. Bron: Ginkel Groep

Het Petenbosje een mooie plek? Ja!
Hieronder zie je een boomstam, waar je op kan zitten. Er liggen er meer, in een cirkel. Dit is het buitenlokaal. En op de foto daar weer onder zie je omheining en het fietspad, dat er langs loopt. Wat een mooie plek, voor een klein bosje. Hier word hier ik echt enthousiast van. 

De eerste ijskristallen

Het gras was wit bevroren. Ik raapte een paar blaadjes op om het randje ijskristallen goed te bekijken. Prachtig. Het blaadje van de iep bewoog ik in de baan zonlicht. De ijskristallen glinsterden. Ik probeerde de eerste rijp ook in een korte video te vangen. Maar dat was moeilijk. Kijk maar.

Ga voor een Tiny Forest

Hebben jullie ook een minibos in jullie stad? Ik zou zeggen: ga voor een Tiny Forest. Het is zo'n goed initiatief. 

• These Tiny Forests In Cities Could Stop Climate Change

Nee, zwammen!

Bloemen? Nee hoor, het zijn zwammen. De onderkant ervan. Ik had dit soort paddenstoelen nog nooit gezien. Ik vind ze geweldig. Ik deel ze met jou.

🍄 Dit zijn plooivlieswaaiertjes.

Zwammetjes op dode takken
Wil je deze waaiertjes ook ontdekken? Je vindt ze op dode stammen en takken van loofbomen, vooral berk, beuk en hazelaar. Kijk dus af en toe eens naar beneden tijdens een natuurwandeling. 

• Plooivlieswaaiertje
• Latijnse naam: (Plicaturopsis crispa)

Takje omhooghouden

Ik hield met mijn ene hand het takje hoog boven mijn hoofd in de lucht (hieronder). Met mijn andere hand maakte ik een foto, zodat de zwammen nog net een beetje zonlicht vingen. Is het me gelukt?

Ook in Noord-Amerika
Op de foto lijken ze groot maar dat ze zijn in werkelijkheid niet. De hoedjes hebben een doorsnede van 1 tot 2 cm. Het zwammetje komt ook voor in Noord-Amerika (onder andere in Alaska en Quebec). Zo, Amerikanen onder mijn lezers, hebben jullie deze kleine zwam ooit gezien?

Klimaatopwarming

In Nederland is hij voor het eerst waargenomen in 1989. Hierna is het plooivlieswaaiertje snel vermeerderd. De toename wordt toegeschreven aan de klimaatopwarming.

Lees ook: ongekende plooivlieswaaiertje mysterie

🍁 Hoe is jouw week gegaan?
🍂 Heb jij nog een blog geschreven? Waarover?
🍄 Spotte je paddenstoelen deze week?

Nationaal Ereveld Loenen in de mist

Ik ging erheen op de fiets. Het was heel erg mistig. Als er geen fietspad was, dan was ik in het vakantiehuisje gebleven maar, zo fietsend op het smalle pad langs het bos voelde ik me redelijk veilig.

Nationaal Ereveld Loenen

Nationaal Ereveld Loenen is een Nederlandse erebegraafplaats gelegen in Loenen op de Veluwe. Deze begraafplaats werd op 18 oktober 1949 door prinses Wilhelmina officieel geopend. Er liggen bijna 4.000 oorlogsslachtoffers. Ik kan me niet herinneren dat ik hier eerder rond gewandeld heb, langs al die graven. 

Oorlogsslachtoffers

Zoveel graven. Nog nooit heb ik zoveel graven gezien van oorlogsslachtoffers. Het maakte diepe indruk op me. Op Instagram schreef ik:

Ik heb hier geen woorden voor. Al die oorlogsgraven. Zoveel. Dan worden de verhalen weer levend in mijn hoofd. Die ze me ooit vertelden.

 

• Johannes en Jacob Post (vader en zoon).

 

Witte steen
De graven liggen in rijen langs paden die slingeren door een bosgebied met een totale oppervlakte van 17 hectare. Er zijn geen rechtopstaande stenen of kruisen. Elk graf heeft een liggende witte steen van uniform formaat.

Kapel in het midden

Centraal op het ereveld staat een kapel. Hierin staat een eikenhouten schrijn met 42 gedenkboeken. In deze boeken staan de namen van circa 125.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers waarvan de graf locatie niet bekend of niet aanwijsbaar is. Op deze manier worden deze personen toch herdacht. De beheerder van het ereveld slaat iedere dag een pagina van een boek om.

Tijdens NAVO- en VN-missies

Sinds de jaren 1980 is het ereveld ook een rustplaats voor militairen die zijn omgekomen tijdens NAVO- en VN-missies. De Nederlandse overheid is bezig om soldaten die in 'vreemde' bodem een veldgraf hebben gekregen te herbegraven op het ereveld.

Nationale Veteranenbegraafplaats

De Nationale Veteranenbegraafplaats Loenen is aangelegd naast het ereveld. Op de begraafplaats kunnen militairen worden begraven die de wens te kennen hebben gegeven bij andere veteranen begraven te worden.

• Al de tekst: met hulp van Wikpedia.

Nooit meer oorlog?

Ik fietste terug door de mist, met een hoofd vol gedachten. Wat een verdriet. Wat een verlies. Ik verlang naar "nooit meer oorlog". 

Dank jullie wel!

Tegelijk heb ik bewondering voor allen die zich inzetten voor de vrede, waar dan ook. Ook vandaag. Ik zeg: dank jullie wel.

🍁

Druppels in herfst

Ik liep gisteren op een breed zandpad. Naast het pad stonden kleine naaldbomen met echt aan iedere naald ontelbare druppeltjes. De zon scheen erop. 

Mooie druppels

Eén grote schittering. Kijk, hoe mooi!

Met mijn iPhone zien de takjes er op een andere manier mooi uit. Ik nam heel veel foto's en de meesten mislukten want het is moeilijk om de druppels scherp te krijgen.

2 iPhone foto's

Hieronder die ik maakte met mijn telefoon.

People will never understand the patience a photographer requires to make a great photograph, all they see is the end result. I can stand in front of a leaf with a dew drop, or a rain drop, and stay there for ages just waiting for the right moment. Sure, people think I'm crazy, but who cares? I see more than they do!  ~ Alfred Eisenstaedt

Bosgierstgras met druppels
Nog eentje dan. Hieronder zie je een foto van een stengel bosgiertsgras dat zich buigt onder het gewicht van de druppeltjes. Dit is mijn lievelingsfoto (gemaakte met de grote camera).

• Bosgierstgras

Zoveel moois!
Dat er zoveel moois te zien is in deze verwarrende tijd. Dankbaar! 

Ben jij nog buiten geweest deze week? De natuur in?

Vliegenzwam op de Veluwe

Yes! Naast het zandpad zie ik opeens twee rode bolletjes staan. Wat een kleintjes. Ze hebben al hun stipjes nog.

Bol hoedje, plat hoedje
Achter mij, op foto 2, zie je een grotere vliegenzwam. Die lag zomaar los op de bosbodem. Omver gelopen door een dier? Eerst zijn de zwammen bolvormig maar later strekken de hoedjes zich uit en wordt platter. Zoals die ene achter mijn schoen.

Veel witte stippen!
Hieronder nog een twee foto's van één van de twee kleine vliegenzwammen. Met m'n telefoon. De witte stippen zijn resten van het omhulsel waarin de paddenstoel zat, voordat hij uit de grond omhoog kwam. 

In het bos is altijd wel iets bijzonders te zien!

• 5 hotspots voor de vliegenzwam

3 keer goud op de Veluwe

Als de zon gaat schijnen na een regenachtige herfstdag ondergaat het bos een metamorfose.

Drie keer goud

Pijpenstrootje aan weerskanten van het pad, de bruine bladeren aan de eik en de melkwitte mist tussen de naaldbomen. Alles goud. Drie keer goud.

Kostbare herinnering aan een vroege ochtendwandeling.

Paddenstoel, waar moet ik heen?

Kijk, deze paddenstoel staat vlak bij "mijn" bos. Rood met wit. Hij is nep, ja, maar het geeft me iedere keer een vakantiegevoel als ik ernaar kijk.

Lage paddenstoel

Een paddenstoel is een lage wegwijzer die in Nederland langs voetpaden en fietspaden gebruikt wordt, met name in natuurgebieden. Het grote voordeel van dit type wegwijzer is dat hij weinig stoort in het landschap. De naam verwijst naar de vorm van de natuurlijke paddenstoel. 

• Wikipedia: Padstool

Ik vind deze paddenstoelen erg leuk! Ze lijken een beetje op de vliegenzwam. O en ja, ik had geluk! Vlakbij de wegwijzer stond er en mooie rode paddenstoel in de berm. Een echte vliegenzwam! 

• Amanita muscaria

Rode paddenstoelen

Ik maakte er twee foto's van met mijn telefoon. Deze heeft een paar stippen langs de rand. De rest is er al afgespoeld door de regen. Toch nog een paar stippen!

Op een grote paddenstoel

Een Nederlands kinderliedje over een rode paddenstoel met witte stippen en kabouter Spillebeen. Ik zing gezellig mee et de muziek 😍🍄

Allebei leuk

De wegwijzer en de vliegenzwam 🍄
Ze zijn allebei leuk.