Vanmorgen vroeg ging ik met mijn camera het bos in. Alles was nog stil, alleen wat dauw in het gras en het eerste zonlicht dat door de bomen brak.
Bij een oud houten hek bleef ik staan. Het stond halfopen, alsof het zei: kom maar verder. Dat moest ik vastleggen.
Even later zag ik in het gras een fijn spinnenweb vol druppeltjes. Zo teer en toch zo mooi geweven — glinsterend alsof het van glas was. Ik vond het moeilijk om vast te leggen.
Mijn schoenen en broekspijpen werden helemaal nat want ik moest een eindje door het gras lopen om er te komen.
En toen ik verderliep, viel het licht tussen de bomen door over het pad. Ik keek omhoog. Schaduw en zon speelden samen door de kruinen, alsof de zomer en de herfst elkaar daar een hand gaven.
Sommige bladeren verkleuren al. Augustus 2025? Twee seizoenen ademen tegelijk. Ik zag het. Ik rook het. In de geur van het bos verschuift de tijd.
Drie foto’s, drie kleine momenten. Soms is dat genoeg om je dag mee te beginnen.
Beautiful, Aritha.
BeantwoordenVerwijderenSandi, dank je wel
VerwijderenThree beautiful photographs.
BeantwoordenVerwijderenAll the best Jan
https://thelowcarbdiabetic.blogspot.com/
Thank you so much Jan.
VerwijderenWhat a lovely way to begin a day, walking in the woods. Autumn is just around the corner and lets us know with the heavy dew and slanting light. Spiders, too! They seem to want to come into the house now.
BeantwoordenVerwijderenLorrie, thank you — I also left a note on your wonderful blog post! 🌿
VerwijderenO nooooo, spiders in the house....
Verwijderen