Zonsondergang? Ik kom eraan!

Tadaaa, hier ben ik weer. Met een fietsverhaal dat ik niet kon laten liggen.

Vlak voor zonsondergang fietste ik de natuur in. 

Omdat het zo helder was.
Omdat ik de zon gedag wilde zeggen.

Een kleurig natuurfeestje speciaal voor mij

Ik reed langs het kanaal naar het weggetje waar wij in de zomer de zon zagen ondergaan, maar halverwege bedacht ik: in de winter zie je daar niets. Dus koos ik een ander plekje, bij de kleine eik.

Het licht was zó mooi. De hemel gloeide rozerood, de zon hing laag boven het weiland, het gras leek groener dan normaal. De rietkraag langs het water gloeide op als goud. Een klein feestje, speciaal voor mij, leek het wel.

Vaarwel zon!

Maar het was bíbbberkoud. Ik trapte stevig door, deels voor warmte, deels omdat de zon sneller zakte dan ik kon volgen. Voorbij de brug zette ik mijn fiets tegen het hek en liep een stukje het weiland in. 

En daar ging de zon… zo’n apart moment vind ik dat: opeens weg. De lucht werd daarna elke minuut mooier.

Koude tenen en voetstapjes op het water

Ik wilde eigenlijk koffie drinken op het bankje bij de eik (had mijn thermosfles bij me) maar het werd al schemerig en mijn tenen waren het duidelijk niet met me eens. Het leken wel ijsklontjes in mijn wnadelschoenen. Ik voelde ze bijna niet meer. Dus fietste ik terug. 

Onderweg zag ik een watervogel laag over het water, vliegen onder de brug door. Zijn kleine voetstapjes op het oppervlak. Ik vond dat zo mooi, ontroerend. Ik heb er eigenlijk geen goeie woorden hoe mooi was! De kleuren, geuren, het geluid van de vogel op het water... alles bij elkaar!

Naar huis

Ik zag telkens wat moois op de terugweg, en stapte dan af om een plaatje te schieten. Maar op den duur kreeg het steeds kouder en kouder. Je weet wel: tot op je bot. Wat was ik blij dat het dorp weer in zicht kwam.

Kijk, de molen, de huizen met de verlichte ramen.

Vanaf deze plek moest ik nog maar  5 minuutjes fietsen. 

Ja, deze molen zie ik vanuit ons voorraam.

Bonus

Een korte video om te laten zien dat ik tegenwoordig een fietshelm draag.
Kijk maar in mijn fietsspiegel, dan zie je mij.

En je ziet ook mijn thermosfles natuurlijk.

Een paar snelle slokken, voordat ik terugfietste.

Draag jij een fietshelm? (Ik nu wel!)

O, ik wil de zon nog wel duizend keer uitzwaaien op deze manier.

---

Deze fietstocht maakte ik op 21 november.