Wolken, Wind & Water in Het Binnenveld

Toen de zon eindelijk doorbrak, was het gedaan met mijn luie zaterdag. Ik trok warme kleren aan, pakte mijn camera. Binnen een paar tellen had ik besloten: het bos sloeg ik over. Na de storm voel ik me daar toch niet helemaal op mijn gemak – wie weet valt er nog een tak naar beneden. Ik fietste naar een open natuurgebied, net buiten ons dorp.

Foto hieronder: iemand fietste me voorbij terwijl ik een plaatje schoot. Aan hem kun je zien dat het frisjes was. Muts op!

En het waaide flink. Zonder e-bike had ik het vast niet gered tegen de wind, maar nu ging het wel – al moest ik mijn stuur stevig vasthouden om niet het kanaal in geblazen te worden. Terwijl ik trapte, keek ik omhoog naar de prachtige wolkenhemel. Ik begrijp wel waarom Nederlandse schilders die zo graag wilden vastleggen.

Het leek alsof ik door een levend schilderij fietste.

Het riet in de wind

Op de foto hier direct boven zie je hoe het riet door de krachtige wind naar links geblazen werd. Met de grote camera maakte ik onderstaande foto's - achteromkijkend. Het riet was constant in beweging, en dat geluid... het ruiste! Je zou het moeten horen. Als je stilstaat er luistert, even met de ogen dicht, dan voel je de stress wegvloeien. Laat maar gaan...

🌊 Het water stroomde vrij hard.
📷 Check ook de wiebelige video 

Het gaf zo’n kick om tegen de wind in te fietsen en de wolken boven me steeds van vorm te zien veranderen. Wist ik de namen maar... Al fietsend dacht ik: die ga ik leren. Ik werd lekker warm door het trappen en kreeg gloeiende wangen van de wind. 

Kieviten
Aan de overkant van het water ontdekte ik een groepje kieviten. Ik herken ze aan hun witte buikjes en karakteristieke vleugelslag. Ze stegen op, daalden weer en draaiden sierlijk rond. Het leek alsof ze dansten op de wind. Ik stopte even, stapte van mijn fiets en maakte een foto. Met deze kieviten doe ik mee met de Zaterdagse Beestjes van Eileen.

😍 Wat een prachtig natuurmoment!

Naar de vlonder

Ik wandelde ook nog een kilometer of twee naar de vlonder. Vandaag zag ik geen wolf, maar wel wat grauwe ganzen die hoog boven mijn hoofd vlogen. De populatie grauwe ganzen is enorm gegroeid en ik las dat hun poep minder gewenst is in dit gebied. Waarom dat minder gewenst is snapte ik niet dus zocht ik verder. Ik vond alleen dit: 

De forse toename van de Grauwe gans in het gebied met de daarmee verbonden mestoverlast kan leiden tot negatieve effecten op de voedselarme flora. Of Grauwe ganzen een negatief effect hebben op het aantal territoria van andere water- en weidevogels is een open vraag, al toonde eerder onderzoek uit geen eenduidig verband aan. Bron: Rapport broedvogels Binnenveld 2024 

• Ander gebied (Drenthe): Ganzenpoep en hoogveenontwikkeling lastige combinatie 

De winterzon toverde lange schaduwen; ik leek wel een reuzin op die vlonder.

Wat is het veld kaal nu.

Lang bleef ik niet op de vlonder. Ik waaide er bijna af en zag in de verte een bui aankomen, dus wandelde ik stevig door.

Jongen op zoek naar zonnebaars

Een jongen liep met een groot visnet, door het hoge gras bij een sloot. Ik vroeg waar hij naar zocht, en hij zei: naar zonnebaars. Hij wist er veel van af. Hij had er eentje gevangen, maar die zette hij weer terug in het water. 

De zonnebaars, een niet-Europese vis uit Noord-Amerika, is via vijvers en aquaria in onze natuur beland. Hij laat zich niet wegdringen en staat daarom op de zwarte lijst omat hij het ecosysteem in vennen en poelen verstoort. Hij heeft een negatieve invloed op amfibieën en andere waterdieren.

Hieronder een foto van de zonnebaars, die ooit hier gevonden werd. 

Bron: waarneming.nl

Blauw versus Grauw
Op de foto zie je dat aan de kant van de jongen de lucht mooi blauw is. De tegenovergestelde kant niet  - griebels wat grauw - en daar moest ik heen!

Laat je niet tegenhouden door het weer. Een uitje in de openlucht voelt bijna altijd beter dan we denken. We overschatten niet alleen hoe ellendig het buiten kan zijn, we onderschatten vaak ook het plezier dat er buiten te beleven valt. Kari Leibowitz

Appje: doe voorzichtig!

Toen kreeg een appje van mijn man: Hier regent het zo hard 🌧️, doe voorzichtig op je fiets! 🚴‍♀️

Naar huis

Ik reed tussen de buien door en had fijn de wind in mijn rug. In no time was ik thuis. Geen regen, een paar druppels misschien. Mijn gebreide wanten - die met vrolijke kleurtjes - werden er nauwelijks nat van. 

💗Dankbaar voor thuis.

Wat heerlijk om thuis te komen, samen een kop koffie te drinken. Ik kletste over mijn fietsavontuur terwijl hij zijn verhalen deelde over zijn cross door het bos.

---

🐟 Heb je ooit van zonnebaars gehoord?