Waarom ik één roze bowlglaasje bewaar

Had ik me toch een opruimbui vorige week!

En ja hoor, daar kwamen ze tevoorschijn: dertien roze bowlglaasjes van geperst glas uit de jaren vijftig. Heerlijk ouderwets en leuk voor mensen die ervan houden.

Zelf heb ik aan eentje wel genoeg vond ik. Dus klikkerde-klik gingen de roze schaaltjes op de foto. En terwijl ik daarmee bezig was, dacht ik terug aan hoe ze vroeger gebruikt werden.

Bowl op feestje

Bij ons thuis hoorde bowl bij elke verjaardag en bij oud & nieuw. Voor mijn buitenlandse lezers: bowl was een soort fruit punch — alleen noemden wij het toen gewoon bowl. 😄

Fruit uit blik

Alles kwam uit blik: perziken, ananas, cocktailfruit, mandarijntjes. En volgens mij ook kersen zonder pit uit een glazen potje. Alles werd in stukjes gesneden en ging samen in een grote pan. Pas vlak voor het serveren kwamen de bananen erbij, in plakjes, zodat ze niet bruin werden. 

⛄In de winter zette mijn moeder de pan gewoon buiten, want daar was het koud genoeg.
🌞In de zomer ging hij in de koelkast.

Met slagroom

En dan dat moment: met een ijzeren soeplepel schepte ze de glaasjes vol. De glaasjes waren klein, er paste niet veel in, maar een dot slagroom erop maakte alles goed.

🍒🍑🍊 Zo simpel was 't, maar wel feestelijk. Daarom hou ik één bowlglaasje als herinnering. Soort van: één-glaasje-thuis. 

Wat stond er bij jullie standaard op tafel bij verjaardagen of oud & nieuw?

Deze blog is gelinkt aan de Linkparty van Huisvlijt. Doe ook mee!

---

PS op mijn blog Kostbaar is dit nieuw: Glimlach in het Paars