De echte tonderzwam, ook wel bekend als de tondelzwam, heeft een bijzondere geschiedenis die teruggaat tot de tijd dat mensen nog vuursteen en marcasiet gebruikten om vuur te maken. De kernen van jonge zwammen worden gekneusd tot een pluizig, zacht tondel. Dit wordt gebruikt om vonken op te vangen van een vuurslag, waarna het gemakkelijk vlamvat.
Buisjeslaag
Jaar na jaar, groeit er een nieuw hymenium op de tondelzwam. Dit hymenium bestaat uit een laag buisjes met een dikte van twee tot acht millimeter (de witte rand op de foto hierboven). De buisjes hebben een dichtheid van ongeveer drie à vier poriën per vierkante millimeter. In eerste instantie zijn de ronde poriën crème tot lichtoker van kleur, maar na verloop van tijd veranderen ze naar bruin. Interessant genoeg, wanneer de buisjes worden aangeraakt of beschadigd, kleuren ze donkerder.
Als je goed kijkt kun je de buisjes zien zitten op de foto hieronder.
Het lieve echtpaar liep weer door, in de richting van Rhenen. Ik wenst ze een fijne wandeling toe en ik hoopte dat het droog bleef voor hen. Mijn buienradar voorspelde regen.
Wegslak
Ik legde de afgevallen tonderzwam weer op de grond en pas toen zag ik de kleine wegslak op de zwam. Zie jij hem ook. Kijk hoe volmaakt hij is met de grote ademopening aan de zijkant van zijn lijf. Deze slak is echt een meester in het creëren van slijmerige sporen tijdens het kruipen. Maar hij neemt geen enkel risico op uitdroging en kruipt alleen als alles nat van de dauw is en bij regen. Wanneer het droog is, verstopt deze slimme slak zich onder dorre bladeren. Dat is de reden dat ik hem nu ontdek. Omdat het vochtig in het bos.
Wonderlijk mooi (maar niet in mijn tuin)
Ik hield vroeger niet zo van slakken en als ik slakken in mijn tuin zie, verwijder ik ze. Ik vind niet dat ze in mijn tuin horen. Maar in het bos kan ik er wel van genieten. Ik vind ze wonderlijk mooi Een paar jaar geleden wist ik nog niet eens dat het gaatje opzij een ademopening was. Ik wist ook niet de slak daar zijn poep door kwijtraakt. Raar maar waar.
Ik legde de afgevallen tonderzwam weer op de grond en pas toen zag ik de kleine wegslak op de zwam. Zie jij hem ook. Kijk hoe volmaakt hij is met de grote ademopening aan de zijkant van zijn lijf. Deze slak is echt een meester in het creëren van slijmerige sporen tijdens het kruipen. Maar hij neemt geen enkel risico op uitdroging en kruipt alleen als alles nat van de dauw is en bij regen. Wanneer het droog is, verstopt deze slimme slak zich onder dorre bladeren. Dat is de reden dat ik hem nu ontdek. Omdat het vochtig in het bos.
Ik hield vroeger niet zo van slakken en als ik slakken in mijn tuin zie, verwijder ik ze. Ik vind niet dat ze in mijn tuin horen. Maar in het bos kan ik er wel van genieten. Ik vind ze wonderlijk mooi Een paar jaar geleden wist ik nog niet eens dat het gaatje opzij een ademopening was. Ik wist ook niet de slak daar zijn poep door kwijtraakt. Raar maar waar.
Mooie slak-artikelen
Tot blogs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Thanks for dropping in, hope your day's going fine!
♥ Aritha ♥