Het was al donker. Mijn man haalde in het schemerdonker de was binnen en riep door de kier inaar binnen: “Ik hoor een vogeltje.”
Ik glipte naar buiten. Ja! Ik hoorde het ook.Een klein, helder geluidje.
De volgende ochtend gooide ik afval weg in de container en toen hoorde ik het wéér. Ik tuurde naar huizenrij aan de overkant van de straat. Daar zag ik iets kleins op de nok van het dak. Snel mijn camera, erbij en klik–klik–klik. Ik móést weten wat voor een vogeltje het was.
Een piepklein silhouet tegen de blauwe lucht. Zie je dat? Ik zoomde in… "O, waarom zeg je niet gelijk dat je een roodborst bent?
🐦 Ik googelde even en las dit: na de rui beginnen het roodborstjes te weer te zingen in de herfst om hun territorium te claimen.
Ik ga mijn blog afronden met
... twee bonusfoto’s uit de herfstvakantie: roodborstje in de zon en roodborstje in de regen. Het lijkt net alsof hij op tandenstokers staat.
Zo benieuwd of de Amerikaanse robin ook zo klinkt!
Roodborstje op Koffiemok
En om te bewijzen dat mijn roodborst-obsessie echt is show ik mijn roodborst-mok. Cadeautje van mijn man, tijdens onze vakantie.
Klein, simpel geluk, om lang van te genieten.
Fijne week allemaal!
Oh en heb jij wel een eens vogelzang gehoord in het donker?


Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Thanks for dropping in, hope your day's going fine!
♥ Aritha ♥